اسید استیک

Description

اسید استیک چیست؟

اسید استیک به نام‌های اسید اتانوئیک، اسید اتیلیک، اسید سرکه و متان کربوکسیلیک اسید نیز شناخته می‌شود. اسید استیک محصول فرعی تخمیر است و بوی خاص سرکه را می دهد که این مسئله به این معناست که سرکه شامل حدود 4-6 درصد اسید استیک در آب است. محلول‌های غلیظ‌تری را می‌توان در کاربردهای آزمایشگاهی یافت و اسید استیک خالص که تنها حاوی مقداری آب است، به نام اسید استیک یخبندان شناخته می‌شود. محلول های رقیق مانند سرکه می توانند بدون آسیب، با پوست تماس پیدا کنند، اما محلول های غلیظ تر پوست را می سوزانند. اسید استیک یخبندان می تواند باعث سوختگی پوست و آسیب دائمی چشم شود و فلز را خورد کند.

اسید استیک برای چه مواردی استفاده می شود؟

اسید استیک در ساخت استیک انیدرید ، سلولز استات ، مونومر وینیل استات ، استرهای استیک، اسید کلراستیک، پلاستیک ها، رنگ ها، حشره کش ها، مواد شیمیایی عکاسی و لاستیک استفاده می شود. سایر کاربردهای تجاری شامل ساخت ویتامین ها، آنتی بیوتیک ها، هورمون ها و مواد شیمیایی آلی و  یک افزودنی غذایی (اسیدولانت) است. همچنین در فرآیندهای مختلف چاپ پارچه نیز استفاده می شود. فروش استید استیک به صورت اینترنتی و عمده از طریق وب سایت شیمی متریال مممکن پذیر می باشد.

منابع طبیعی اسید استیک چیست؟

استات ها (نمک های اسید استیک) ترکیبات رایج بافت های حیوانی و گیاهی هستند و در طی متابولیسم مواد غذایی تشکیل می شوند. استات به راحتی توسط اکثر بافت ها متابولیزه می شود و ممکن است باعث تولید کتون ها به عنوان واسطه شود. استات توسط بدن به عنوان یک بلوک ساختمانی برای ساخت فسفولیپیدها، چربی‌های خنثی ، استروئیدها، استرول ها و اسیدهای چرب اشباع و غیراشباع در انواع آماده سازی بافت انسانی و حیوانی استفاده می شود.

عوارض اسید استیک چیست؟

غلظت های پایینی که بیشتر مردم در سرکه و سایر غذاها با آن مواجه می شوند، بی ضرر هستند. در غلظت‌های بالاتری که می‌توان در آزمایشگاه یا کارخانه با آن مواجه شد، اسید استیک یک محرک قوی چشم، پوست و غشای مخاطی می شود. تماس طولانی مدت پوست با اسید استیک غلیظ ممکن است منجر به تخریب بافت شود. قرار گرفتن در معرض غلظت بالای بخار اسید استیک استنشاقی باعث تحریک چشم، بینی و گلو می شود. افراد با مواجهه شغلی بالا ممکن است به ورم ملتحمه، برونشیت و فارنژیت و فرسایش دندان های در معرض دید (ثنایا و نیش) مبتلا شوند.

موارد استفاده و مزایا

یکی از رایج ترین راه هایی که مصرف کنندگان ممکن است با اسید استیک در تماس باشند، سرکه خانگی است که به طور طبیعی از منابع قابل تخمیر مانند شراب، سیب زمینی، سیب، انگور، انواع توت ها و غلات تهیه می شود. سرکه محلول شفافی است که عموماً حاوی حدود 5 درصد اسید استیک و 95 درصد آب است. سرکه به عنوان یک ماده غذایی استفاده می شود و همچنین می تواند یک عنصر در محصولات مراقبت شخصی، پاک کننده های خانگی، شامپوهای حیوانات خانگی و بسیاری از محصولات دیگر برای خانه باشد. نکته ای که باید در هنگام استفاده از این ماده دقت کنید بحث خرید اسید استیک می باشد که تنها توسط شرکت های معتبر صورت می گیرد.